Op de vrijescholen wordt het Sint-Jansfeest gevierd, wij vieren dit als zomerfeest. Hieronder eerst wat achtergrond informatie over het Sint-Jansfeest. Daarna hoe wij dit vormgeven met de peuters.

Sint-Jansfeest

Waarom vieren we dit feest?

Om ons heen zien we de natuur zo uitbundig en rijk als in geen ander jaargetijde. Alle bladeren hebben zich vol ontplooid, bloemknoppen springen open, de eerste vruchten gaan komen. Het eenvoudige groene kleed van Moeder Aarde (het groene gras) tooit zich met een verscheidenheid aan pollen, aren en pluimen, die met een gouden waas het groen versluieren. Insecten zingen in de blauwe hemel, vogels fluiten dat het een lieve lust is. Een geweldige overvloed biedt ons de natuur. Ook wij voelen ons meegenomen in deze bonte, warme wereld. Wij willen naar buiten, de vakantie lokt. Dan nadert de Midzomernacht, de nacht van 23 op 24 juni. De zon staat hoog aan de hemel en bereidt zich voor op de terugtocht. Nog één korte, lichte nacht en het keerpunt is gekomen.

Het Sint-Jansvuur

Op talloze plaatsen in Europa worden nog op 24 juni Sint-Jansvuren ontstoken. Dit gebruik stamt uit voorchristelijke tijden. Men kende aan het vuur een reinigende werking toe en ook de boze geesten konden erdoor worden verjaagd. Sprong men door de vlammen van het vuur, dan was dat om ongeluk en ziekten te overwinnen voor het komende jaar.

Sint-Jan als Midzomerfeest

Er is een oud gezegde dat luidt: ” Met Sint Jan draait het blad zich om.” Na deze dag treedt een langzame verandering op in de natuur. Ook in oude, heidense culturen werd omstreeks 24 juni een feest gevierd, het midzomerfeest. Dan braken in de natuur alle magische krachten los. In de oude Keltische culturen probeerden de druïden tijdens het zomerzonnewendefeest iets van de wijsheid van de goden in zich op te nemen. Het is het natuurgebeuren dat ons oproept tot een uitbundig feest. Het meegaan met de natuur naar buiten, die ons helemaal mee naar de kosmos neemt. Wat een rijkdom aan prachtige oude wijsheden. Kennen we ze nog, herkennen we ze nog en willen we ze in onze snel verhardende wereld opnieuw beleefbaar maken? Voor kinderen staan deze tradities, rituelen en beelden, die klare taal spreken tot hun gevoelswereld, heel dichtbij. Maar hoe zit dat met ons, volwassenen? Wij kunnen niet meer putten uit allerlei krachten van vroeger, maar we kunnen ze wel met ons meenemen in gedachten en als actieve deelnemers het Sint-Jansfeest tot een heerlijk zomerfeest maken.

Wij vieren het zomerfeest samen met de kinderen én hun ouders als afsluiting van het schooljaar. We nodigen alle ouders met hun kind uit om die ochtend in het park samen te komen. Daar maken we van picknickkleden een grote kring waarbinnen we zingen en dansen, ouders die dat kunnen bespelen hierbij een instrument. De kinderen dragen groene kransen met roosjes erin. Na het dansen en zingen is er ruimte voor het eten en drinken van het lekkers dat iedereen heeft meegebracht. Het is heerlijk om al die uitgelaten en genietende gezichten van de kinderen om ons heen te zien. Er worden spelletjes gedaan zoals bellen blazen, zak lopen en jonassen, de kinderen mogen over het denkbeeldige vuur springen. Het samenzijn speelt een belangrijke rol en de verbinding is tijdens het zomerfeest altijd goed te voelen. Na een laatste dikke knuffel nemen de kinderen en juffies afscheid en kan voor sommigen de vakantie beginnen.